This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
Freelance translator and/or interpreter, Verified site user
Data security
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Source text - Italian Le vecchiette
Un inedito di Giovanni Pascoli
Innanzi del camin, al caldo strette
Come un gregge di canute pecorelle
Ecco dicon rosario le vecchiette
Brillan le chiome argentee come stele
E gli amen vanno su per il camino
Sospinti appena da un filo di fiato
E s’ode ogni tanto un risolino
Perché, col caldo, qualcuna ha scoreggiato
Turris eburnean, salus infirmorum
Un gatto passa ed annoiato scappa
Janua coeli, consolation afflictorum
Van le faville al fondo della cappa
Ascolta il nonno quella nenia lenta
Come un laguor di terre lontane
E rimesta, rimesta la polenta
Mentre borbotta il ragù nel tegame
E sogna: che per fatale magia
Muti di un tratto la polenta gialla
In oro! E lui, dio Wotan, stia
Forgiando ora la spada del Walhalla
Ascolta il nonno la nenia sonnolenta
Sogna il Walhalla e di colpo si addormenta
E la mano gli va nella polenta
Bollente circa gradi centottanta
E lancia un urlo, e bestemmia Gesù
E cadono dalle sedie le vecchine
E come scarafaggi a game in su
Restano a terra, agitando le zampine
E bestemmia Wotan e Buddha ad alta voce
E anche Isaia, e l’Intera Trinità
E le vecchine fanno il segno della croce
Come elicotteri, a gran velocità
Chiede perdono il nonno, e lenta lenta
Con dignità di un antico sacerdote
Dentro ai piatti ora versa la polenta
Calore e fame fan rosse le gote
Ora… davanti alla polenta, al caldo strette
Come porcelle mangian le vecchiette
Si menano fendenti di forchette
Si rubano ossicini e costolette
E succhiano voraci le ossa intiere
E scrocchian per l’artrosi le mascelle
E cadono nei piatti le dentiere
E nella mischia, si mangiano anche quelle
E il nonno pensa: eppure, in gioventù
Tutte le amai, e tutte erano belle,
ma il tempo passa, en non ritorna più
e una lacrima cade nel ragù…
Translation - Dutch Oude wijfjes
Nooit uitgegeven werk van Giovanni Pascoli
Voor de openhaard, tegen elkaar warm en stijfjes
gelijk een kudde witte schapen
zeggen hun paternoster d’ oude wijfjes
en stralen als zilveren sterren hun slapen
door de schoorsteen stijgen de amens ten hemel
op een zuchtje adem naar buiten gewiegd
af en toe klinkt gegiechel tussen ‘t gezemel
als iemand, in die warmte, een windje liet
turris eburnea, salus infirmorum
een kat komt langs gaat verveeld weer op stap
janua coeli, consolatio afflictorum
de vonken stijgen tot hoog in de kap
opa beluistert het lijzig’ gezang
als met weemoed naar een ver oord
en hij roert de maïspap in de pan
het stoofvlees pruttelt lustig voort
en hij droomt: dat door dodelijke magie
als bij toeval de gelige pap transformeert
in goud! En dat hij, God Wodan, thans
het zwaard van het Walhalla smeedt!
opa beluistert ‘t slaapverwekkend gezang
droomt van het Walhalla, door plotse slaap overmand,
zakt zijn hand in de kokende pan
met griesmeel van honderdtachtig graden, verbrandt
hij slaakt een kreet en vervloekt de Heer
zo vallen van hun stoel al die grootjes
en blijven als kevertjes op hun rug gekeerd
wild spartelen met hun pootjes
en hij vervloekt Wodan en Boeddha luid
en ook Isaia, en de gehele Drievuldigheid
en de wijfjes slaan haastig een kruis
als helikopters, op volle snelheid
opa vraagt vergiffenis, en zorgt met beleid
zo waardig als een oude plebaan
dat de pap nu in de borden glijdt
warmte en honger kleuren de wangen aan
nu… aan de pap, tegen elkaar warm en stijfjes
eten als varkentjes die oude wijfjes
met hun vorken prikkend naar elkaar
snaaien ze een botje van hier en van daar
vraatzuchtig zuigend op botjes en vetranden
terwijl van de artrose hun kaken kraken
verliezen ze in de saus hun kunsttanden
en laten zich ook die goed smaken
en opa denkt: toch, in jongere jaren
hield ik van allemaal, zó knap
maar de tijd gaat voorbij en komt nooit weer
en een traan biggelt in de pap…
More
Less
Translation education
Master's degree - Universiteit Utrecht
Experience
Years of experience: 31. Registered at ProZ.com: Aug 2008.
Vertalen, zodat u niet ziet dat u met een vertaling te maken heeft. Dat is mijn doel. Ik realiseer accurate en prettig leesbare teksten volgens de normen van de doeltaal.
Ik doe mijn werk met toewijding en enthousiasme.
Portfolio