Who cast that first fateful tomato that started the La Tomatina revolution? The reality is no one knows. Maybe it was an anti-Franco rebellion, or a carnival that got out of hand. According to the most popular version of the story, during the 1945 festival of Los Gigantes (a giant paper mâché puppet parade), locals were looking to stage a brawl to get some attention. They happened upon a vegetable cart nearby and started hurling ripe tomatoes. Innocent onlookers got involved until the scene escalated into a massive melee of flying fruit. The instigators had to repay the tomato vendors, but that didn't stop the recurrence of more tomato fights—and the birth of a new tradition.
Fearful of an unruly escalation, authorities enacted, relaxed, and then reinstated a series of bans in the 1950s. In 1951, locals who defied the law were imprisoned until public outcry called for their release. The most famous effrontery to the tomato bans happened in 1957 when proponents held a mock tomato funeral complete with a coffin and procession. After 1957, the local government decided to roll with the punches, set a few rules in place, and embraced the wacky tradition.
Though the tomatoes take center stage, a week of festivities lead up to the final showdown. It's a celebration of Buñol's patron saints, the Virgin Mary and St. Louis Bertrand, with street parades, music, and fireworks in joyous Spanish fashion. To build up your strength for the impending brawl, an epic paella is served on the eve of the battle, showcasing an iconic Valencian dish of rice, seafood, saffron, and olive oil.
Today, this unfettered festival has some measure of order. Organizers have gone so far as to cultivate a special variety of unpalatable tomatoes just for the annual event. Festivities kick off around 10 a.m. when participants race to grab a ham fixed atop a greasy pole. Onlookers hose the scramblers with water while singing and dancing in the streets. When the church bell strikes noon, trucks packed with tomatoes roll into town, while chants of "To-ma-te, to-ma-te!" reach a crescendo.
Then, with the firing of a water cannon, the main event begins. That's the green light for crushing and launching tomatoes in all-out attacks against fellow participants. Long distance tomato lobbers, point-blank assassins, and medium range hook shots. Whatever your technique, by the time it's over, you will look (and feel) quite different. Nearly an hour later, tomato-soaked bombers are left to play in a sea of squishy street salsa with little left resembling a tomato to be found. A second cannon shot signals the end of the battle. | Ո՞վ նետեց առաջին հավատարիմ լոլիկը, որը սկսեց Լա Տոմատինա հեղափոխությունըԻականում ոչ ոք չգիտի:Միգւցե պատճառը հակա-Ֆրանկոյական ապստամբությու՞նն էր կամ էլ կարնավա՞լը, որ հսկողւթյան տակից դուրս եկավ:Ըստ պատմության ամենատարածված տարբերակի, 1945 թ Լոս Գիգանտես տոնահանդեսի ժամանակ(հսկայական թղթե տիկնիկների շքերթ)տեղացիները փորձում էին կռիվ սարքել՝ իրենց վրա ուշադրություն գրավելու համար: Նրանք դեմ առ դեմ հանդիպեցին բանջարեղենի սայլակին եվ սկսեցին հասած լոլիկներ շպրտել: Խառնվեցին անմեղ դիտորդները, մինչև տեսարանը բորբոքվեց ու հասավ թռչող մրգերի մի խառնաշփոթի:Հրահրողները ստիպված եղան վճարել լոլիկ վաճառողներին, բայց դա չկանգնեցրեց լոլիկակռվի նոր դեպքերը—և նոր ավանդույթը ծնվեց: Վախենալով դրության վատթարացումից, իշխանությունները 1950-ական թվականներին բազում արգելքներ մտցրին, հետո հանցին ու հետո նորից վերականգնեցին:1951թ. օրենքը խախտողներին բանտ նստեցրին, բայց մասսայական բողոքներից հետո նրանց ազատ արձակեցին:Ամենահայտնի հանդգնությունը արգելքների նկատմամբ տեղի ունեցավ 1957 թ, երբ մասնակիցները ծաղրական թաղում կազմակերպեցին լոլիկի համար՝դագաղով ու հուղարկավորության թափորով:1957 թվականից հետո տեղական իշխանությունը որոշեց ճնշմանը տեղի տալ և ընդունեց տարօրինակ ավանդույթը: Չնայած բեմի կենտրոնում լոլիկն է, վերջնական հանդեսին նախորդում են մեկ շաբաթվա հանդիսությունները: Մեծարում են է Բունյոնի հովանավոր սրբերին՝Կույս Մարյամին ու Սուրբ Լուիս Բերտրանին , փողոցային շքերթներով, երաժշտությամբ ու իսպանական ուրախ հրավառությամբ:Պատրաստվող կռվի համար ուժ հավաքելու համար էպիկական պաելա է մատուցվում ճակատամարտի նախորդ երեկոյին, ցուցադրելով վալենսիական ճաշատեսակ, պատրաստված բրնձով, ծովուտեստով, սաֆրոնով և ձիթայուղով: Այսօր տոնակատարությունը կանոնավոր տեսք ունի:Կազմակերպողները հասել են այն բանին, որ հատուկ տեսակի լոլիկ են աճեցնում՝հատուկ այս ամենամյա իրադարձության համար:Տոնակատարությունը սկսվում է առավոտյան 10-ին, երբ վազում են, որպեսզի ձեռք գցեն յուղած գերանի վրա ամրացրած խոզապուխտը:Հանդիսատեսները նրանց ջրում են ու միաժամանակ երգում ու պարում:Երբ եկեղեցու զանգերը ազդարարում են կեսօրը, լոլիկով բարձված բեռնատարները ներս են մտնում քաղաք, այնժամ, երբ «Տոմատե, տոմատե» վանկարկությունը հասնում էր կրեսենդոյի: Հետո ջրաթնդանոթի կրակոցով սկսվում է հիմնական իրադարձությունը:Դա կանաչ լույս է հանդիսանում մասնակիցների միջև համընդհանուր հարձակման համար:Երկար նետումներ, կարճ հարվածներ, միջին տարածության նետումներ:Ինչ էլ որ լինի ձեր տեխնիկան, վերջում ձեր տեսքն ու զգացողությունը ամբողջովին տարբեր են լինելու:Մոտ մեկ ժամ հետո լոլիկով լղոզված ռումբ նետողները մնում են խաղալու լպրծուն սալսայի փողոցներում, փորձելով գտնել լոլիկի նմանվող ինչ-որ բան:Թնդանոթի երկրորդ կրակոցը ազդանշանում է ճակատամարտի ավարտը: |