மொழிபெயர்ப்ப்பாளர்களுக்கு அங்கீகாரம் எளிதில் கிடைப்பதில்லை; இத்தொழிலினால் வாழ்வதற்குரிய தேவை அதிகம் சந்திக்கப்படும் என்று அவர்கள் எதிர்பார்ப்பதில்லை, வருவதை வைத்து வாழ்கின்றனர். வெகுசிலரே மொழிபெயர்ப்பாளர்களுக்குரிய பயிற்சியைப் பெற்றுள்ளனர்; அதிகமானோர் - அதாவது அவர்களின் சொந்த மொழியில் கல்லூரி படிப்பு வரை படித்து ஆழமான அறிவைப் பெற்றுள்ளனர். இந்த வகையைச் சார்ந்த ஒரு நண்பன் எனக்கு இருந்தான் ஆனால் என்னுடைய நண்பர்கள் என்பதில் வேறு அனேக மொழிபெயர்ப்பாளர்களும் இருந்தனர் - வாழ்க்கையில் ஒரே மாதிரியான அனுபவங்கள் எல்லோருக்குமே ஏற்பட்டு இருக்கிறது என்பதை இதில் நான் கண்டுபிடித்தேன். மற்றவர்களுடன் நட்பாக பழகுவதில் எனக்கு எந்த கஷ்டமும் இல்லை; ஆனால் எப்பொழுதும் நான் “வேறுபட்டவன்” என்பதை உணர்ந்தேன் அதைப்போல அவர்களும் உணருகின்றனர் என்பதை நிச்சயமாக அறிவேன். என்னுடை சக தோழி பணிவிடை பெற்றபோது என்னை அந்த பதவிக்கு அவளுக்கு மாற்றாக- பரிந்துரைச் செய்தாள். நான் தற்போது “ மறுகாப்பீடு” செய்யும் துறைக்குள் காலடி எடுத்து வைத்தேன் – ஆனால் இது குறித்து எனக்கு ஒன்றுமே தெரியாது. நான் ஒருத்தி மட்டுமே அங்கு மொழிபெயர்ப்பாளராக இருந்தபடியால் நான் சார்ந்து கொள்ள என எனக்கு அங்கு ஒருவரும் இல்லை. ஆனால் அது - நான் மேலும் ஒன்றை சாதிப்பதாக இருந்தது ….

எனது புதிய வேலையில் கோப்புகளை பார்வையிட ஆரம்பித்தேன், கேள்விகளை கேட்க ஆரம்பித்தேன் மேலும் காப்பீட்டு பாடங்களை படிக்க எனது நிறுவனம் என்னை சேர்த்து விடப் பெற்றேன். காப்பீட்டு கல்லூரி எனது தெருவின் எதிர் பகுதியிலேயே இருந்தது, நான் தீ காப்பீட்டு குறியீடுகள் குறித்து, காப்புரிமை பாலிசிகள் குறித்து யோசனை கேட்டேன் மற்றும் தீ அணைப்பான் பட்டியல் வரிசைகளை அதன் நூலகங்களில் வாங்கி படித்தேன். இதினால் இதற்கு முன் என்னால் செய்ய முடியாது இருந்த உயர்வான ஒன்றைச் செய்ய கற்று வந்தேன். அது : ஆராய்ச்சி செய்தல். முதலில் அணு உலை ஒன்றினை பாதுகாப்பதன் அவசியத்தை வலியுறுத்தி ஒரு முன்மொழிவினை மொழிபெயர்த்தேன். அதன் விளைவு அந்த துறையின் தலைவர் என்னை வாழ்த்துவதற்காக - என்னை ஃபோனில் அழைத்தார். ஃஅவர் சொன்னது: - ”ஏற்கெனவே நாங்கள் பெற்றிருந்த மொழிபெயர்ப்பை விட ஒப்பிட்டு பார்த்ததில் சாதகமாக விளக்குகிறது” என்றார். என்ன ஒரு உயர்வு! என்ன நடந்தது என்றால் – நான் ஏற்கெனவே வழிகாட்டுதலுக்காக பெற்றிருந்த ஆவணத்தைப் போன்றதற்கு ஒப்பாக இருந்த கோப்பில்-வேறு ஒரு ஆவணத்தையும் படித்தேன். அதில் எனக்கு முன் மொழிபெயர்ப்பாளராக இருந்தவர் “மைய பாகம் (Core)” என்ற வார்த்தைக்கு பதிலாக “நியூக்லியஸ்” என்ற வார்த்தையை பயன்படுத்தி இருந்தபடியால் அந்த கோப்புக்கள் எனக்கு பயன்படாதவை ஆயின என்பதை நான் உணர்ந்தேன். தெருவின் எதிர்பக்கம் இருந்த நூலகம் சென்று “ அணு உலைகள்” என்று தேடினேன் – உடனடியாக எனக்கு தேவையான அனைத்து “துறைக்குரிய சொல்களும்” கிடைத்தன.

இன்றைய நாட்களில் ஒரு நல்ல மொழிபெயர்ப்பாளராக இருக்க பெரிய முயற்சிகள் நாம் அவசியம் எடுக்க வேண்டும்.

[...] மொழிபெயர்ப்பாளர்களுக்கு மெய்யாகவே அங்கீகாரமொன்று கிடைக்கவில்லை. அவர்கள் வாழ்வதற்காக உழைப்பதையும் விட அதிகமானதொன்றை எதிர்பார்க்காத போதிலும், பெரும்பாலும் வாழ்க்கை நடாத்தப் போதுமானளவு உழைத்தனர். உண்மையாக மிக சொற்ப ஆட்களே மொழிபெயர்ப்பாளர்களாக பயிற்சி பெற்றிருந்த போதிலும், அதிகமானோருக்கு வலுவான பாடசாலைக் கல்வியும், குறைந்தபட்சம் தங்களது சொந்த மொழி பற்றிய திடமான அறிவும் காணப்பட்டன. எனக்குச் சரியாக இவ் வகையினுள் வரும் நண்பரொருவர் இருந்ததுடன், எனது நண்பர்கள் வட்டத்தில் ஏனைய மொழிபெயர்ப்பாளர்களையும் உள்வாங்குவதற்காக விரிவுபடுத்தப்பட்டது. மனிதர்கள் எனும் வகையில் அவர்கள் மிகவும் மனதைக்கவர்ந்தவர்கள் என்பதை நான் உணர்ந்து கொண்டதுடன், நாங்கள் பெரும்பாலும் ஒத்த வாழ்க்கை அனுபவங்களைக் கொண்டவர்கள் என்பதை கண்டுகொண்டேன். எனக்கு ஒருபோதும் நண்பர்களை ஏற்படுத்திக் கொள்வதில் சிக்கலேதும் இருக்கவில்லை. எனினும், எப்போதும் எனக்கு நான் ஏனையவர்களிலிருந்து ‘மாறுபட்டவர்’ என்பதை உணர முடிந்ததுடன், அவர்களுக்கும் அது அவ்வாறே ஏற்பட்டிருக்கலாம் என்பது எனது நம்பிக்கையாகும். எனது நண்பி ஓய்வுபெறும் போது, அவள் என்னை அவளுக்குப் பதிலாக பரிந்துரை செய்தாள். நான் தற்போது எனக்கு எதுவுமே தொியாத, மீள்காப்புறுதித் துறைக்கு பிரவேசித்துள்ளேன். அங்கிருக்கும் ஒரே மொழிபெயர்பாளர் நானாகவே இருந்ததுடன், கடினமெனக் கூறக்கூடியதாக எவ்விடயமும் காணப்படவில்லை. எவ்வாறிருப்பினும், இது மற்றுமொறு வெற்றியாகும்.....

எனது புதிய வேலையின் போது, நான் கோவைகளை பரிசிலனை செய்யத் தொடங்கியதுடன், கேள்விகளை கேட்டவாறு, காப்புறுதி பாடநெறி சம்பந்தமாக கம்பனியின் ஊடாகவே என்னை இணைத்துக்கொள்ள நடவடிக்கைகளை எடுத்தேன். காப்புறுதிக் கல்லூரி வீதியின் மறுபக்கத்தில் அமைந்திருந்த அதேவேளை, நான் அங்கிருந்த வாசிகசாலைக்குச் சென்று, தீ குறியீடுகள், காப்புறுதிக் கொள்கைகள் மற்றும் தீயணைப்பு உபகரணங்களது தகவல்கள்சார் கைநூல் தொடர்பாக ஆராய்ந்தேன். எனக்கு இதற்கு முன்னர் எப்போதுமே செய்ய இயலாதிருந்த விடயங்களை கற்றுக்கொள்ளும் வசதியை நான் அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கின்றேன்: ஆராய்ச்சி. அணுசக்தி நிலையமொன்றைக் காப்புறுதி செய்யும் நோக்கம் சார்ந்த முன்மொழிவொன்றை நான் முதல் முறையாக மொழிபெயர்ப்புச் செய்த போது, அத் திணைக்களத்தின் தலைவரிடமிருந்து எனக்கு, நான் செய்த பணி சார்பாக வாழ்த்து தொிவிக்கும் அழைப்பொன்று வந்தது. "நாம் பழக்கப்பட்டிருக்கும் முறையுடன் ஒப்பிடும் போது மிகவும் சிறந்தது இதுவாகும்”, என அவர் கூறினார். எந்தளவு மேன்பட்ட நிலை! நான் வழிகாட்டுதலை பெற்றுக்கொள்வதற்காக நான் கையாளும் கோவைகளை ஒத்த, ஆவணமொன்றை பரிசீலனை செய்தேன், நான் எனக்கு முன் பதவி வகித்தவர் ‘மையபாகம்’ எனும் சொல்லுக்குப் பதிலாக ‘உட்கரு’ எனும் சொல்லை பயன்படுத்தியிருப்பதை கண்டபோது, அக் கோவைகளினால் எனக்குப் பயனில்லை என்பதை நான் புரிந்து கொண்டேன். நான் வீதியின் குறுக்காக வாசிகசாலைக்குச் சென்று, “அணுசக்தி நிலையம்” எனும் சொல்லை தேடிப்பார்த்தேன். நான் உடனடியாகவே எனக்குத் தேவையான சகல கலைச்சொற்களையும் கண்டுகொண்டேன்.

மெய்யாகவே, தற்காலத்தில் நல்ல மொழிபெயர்பாளரொருவராக ஆகுவதற்கு அவ்வாறாக செயலாற்றுவதை விடவும் மேலதிகமாக ஏதோவொன்று அவசியமாகும். [...]

[...மொழிபெயர்ப்பாளர்களுக்கு அங்கீகாரம் கிடைப்பதே இல்லை. அவர்கள் வசதியான வாழ்க்கையை எதிர்பார்க்கவில்லை, வாழ விரும்புகிறார்கள், அவ்வளவுதான். மொழிபெயர்ப்பாளர்களாகப் பயிற்சி அளிக்கப்பட்டவர்கள் வெகு சிலரே, ஆனால் பலர் முறையான கல்லூரிப் படிப்பும், மொழிகள் பற்றிய நல்ல அறிவும் கொண்டவர்கள், குறைந்தது அவர்கள் மொழி பற்றிய அறிவாவது. இந்த வகையில் சரியாகப் பொருந்தும் ஒரு நண்பர் எனக்கு இருந்தார். வேறு சில மொழிபெயர்ப்பாளர்களையும் உள்ளடக்கி என் நட்பு வட்டம் வளர்ந்தது. மனிதர்கள் என்ற முறையில் அவர்கள் இன்னும் அதிக சுவாரசியமானவர்கள் என்பதை நான் அறிந்தேன். பல சமயங்களில் எங்களுக்கு ஒரே மாதிரியான அனுபவங்கள் ஏற்பட்டிருக்கின்றன என்பதையும் நான் கண்டறிந்தேன். மற்றவர்களை நண்பர்களாக்கிக் கொள்வது எனக்கு எப்போதுமே பிரச்னையாக இருந்ததில்லை. ஆனால் நான் எப்போதுமே "வித்தியாசமானவனாக" உணர்ந்திருக்கிறேன். மற்றவர்களும் அப்படித்தான் உணர்ந்திருப்பார்கள் என்று நிச்சயமாக நம்புகிறேன். என் நண்பரான ஒரு பெண்மணி ஓய்வு பெற்றதும் தன்னுடைய இடத்துக்கு என்னைப் பரிந்துரைத்தார். இப்போது நான் ரீஇன்ஷ்யூரன்ஸ் என்ற துறைக்குள் நுழைந்தேன். அது பற்றி எனக்கு எதுவும் தெரியாது. அங்கே இருந்த ஒரே மொழிபெயர்ப்பாளர் நான்தான். எனக்கு உதவ அங்கே அதிகமாக எதுவும் இல்லை. ஆயினும் அது ஒரு படி மேலான நிலை...

என் புதிய வேலையில், நான் கேள்விகள் கேட்டுக் கொண்டு கோப்புகளைப் பார்க்க ஆரம்பித்தேன். என் நிறுவனத்தை என்னை இன்ஷ்யூரன்ஸ் பயிற்சி வகுப்புகளில் சேர்க்க வைத்தேன். காலேஜ் ஆஃப் இன்ஷ்யூரன்ஸ் தெருவின் எதிர்ப்புறத்தில்தான் இருந்தது. அவர்கள் நூலகத்தில் தீ விபத்துக் குறியீடுகள், இன்ஷ்யூரன்ஸ் பாலிசிகள், தீயணைப்புக் கருவிகள் பற்றிய தகவல் தாள்கள் ஆகியவற்றை நான் பார்த்து அறிந்தேன். இதற்கு முன்பு நான் கற்றுக் கொள்ள வசதி இல்லாத ஒன்றைக் கற்க ஆரம்பித்தேன்; ஆராய்ச்சி. ஒரு அணு ஆலைக்கான இன்ஷ்யூரன்சுக்காக ஒரு புரொபோசலை நான் முதல்முறையாக மொழி பெயர்க்க வேண்டி இருந்தது. நான் செய்த பணிக்காக என்னைப் பாராட்டி அந்தத் துறையின் தலைவரிடமிருந்து எனக்கு ஒரு தொலைபேசி அழைப்பு வந்தது."நாங்கள் செய்து வந்ததை விடச் சிறப்பாக இருக்கிறது" என்றார் அவர். என்ன ஒரு உன்னத உணர்வு! என்ன நிகழ்ந்ததென்றால்,வழிகாட்டலுக்காக, நான் மொழிபெயர்ப்பு செய்து கொண்டிருந்ததைப் போன்ற ஒரு ஆவணத்தை கோப்புகளில் நான் படித்துப் பார்த்தேன். ஆனால் எனக்கு முன்பு இருந்தவர் "அடிப்படை" என்பதற்கு பதிலாக "மையம்" என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்தி இருந்ததைக் கண்டதும், கோப்புகள் எனக்குப் பயனளிக்க மாட்டா என்பதை உணர்ந்தேன். தெருவின் எதிர்ப்புறத்தில் இருந்த நூலகத்துக்குச் சென்று "அணு ஆலைகள்" என்று தேடினேன். எனக்குத் தேவையான எல்லா சொற்களும் உடனே கிடைத்து விட்டன.

இப்போதெல்லாம் ஒரு நல்ல மொழிபெயர்ப்பாளராக விளங்க அதை விட மிக அதிகமாகத் தேவைப்படுகிறது என்பது நிச்சயம். [...]

[...] மொழிபெயர்பாளர்கள் அங்கீகரிக்கப்படவில்லை, வாழ்க்கையைத் தள்ளிச்செல்ல மட்டுமே அன்றி, சிறந்த வாழ்க்கையை நடத்த அது பெரிதாக உதவும் என்று அவர்கள் எதிர்பார்க்கவில்லை. உண்மையில் வெகு சிலரே மொழிபெயர்பாளராக பயிற்சிபெற்று இருந்தனர், ஆனால் பெரும்பாலோனோர், குறைந்தது தங்களுடைய சொந்த மொழியில் நல்ல கல்லூரி படிப்பு மற்றும் ஆழமான மொழி அறிவு கொண்டிருந்தனர். அந்த வகையில் சரியாக பொருந்தக்கூடிய நண்பர் ஒருவர் எனக்கு இருந்தார் மேலும் மற்ற மொழிபெயர்ப்பாளர்களை சேர்த்துக்கொள்ள எனது நட்பு வட்டம் விரிவடைந்தது. மற்ற மக்களைப் போலவே அவர்களும் அதிக சுவாரிசயமாக இருப்பதைக்கண்டேன், மேலும் நாங்கள் ஒத்த வாழ்க்கை அனுபவத்தை கொண்டிருப்பதை கண்டுகொண்டேன். நண்பர்களை உருவாக்குவதில் எனக்கு ஒருபோதும் பிரச்சனை இருந்ததில்லை, ஆனால் எப்பொழுதம் 'வித்தியாசமாக' உணர்ந்தேன், அவர்களும் அப்படி எண்ணினார்கள் என்று என்னால் உறுதியாகக் கூறமுடியும். என்னுடைய நண்பர் ஓய்வு பெற்றபோது, அவளுக்கு மாற்றாக என்னை பரிந்துரைத்தாள். நான் இப்பொழுது, எனக்கு அதைப்பற்றி எதுவும் தெரியாத, மறுகாப்பீட்டு உலகில் நுழைந்தேன். அங்கே நான் ஒருவன் மட்டுமே மொழிபெயர்ப்பாளராக இருந்தேன் மற்றும் உதவுவதற்கும் யாருமில்லை. இருப்பினும் அது ஒரு மற்றொரு முன்னேற்றமாக இருந்தது....

எனது புதிய வேலையில், நான் கோப்புகளைப் பார்க்கத் தொடங்கினேன், கேள்விகளை கேட்கத் தொடங்கினேன் மேலும் காப்பீடுப்பற்றிய படிப்பில் என்னை சேர்க்கும்படி நிறுவனத்திடம் கேட்டேன். காப்பீட்டுக் கல்லூரி சாலைக்கு மறுபுறமே இருந்தது, நான் அங்குள்ள நூலகத்தில் தீ விபத்துக்கான நெறிமுறைகள், காப்பீட்டு பாலிசிகள் மற்றும் தீயணைப்பான் வகைகளின் பட்டியல் பற்றி படித்து அறிந்துகொண்டேன். இதற்கு முன்னர் எனக்கு எப்போதும் கிடைக்காத அறிய வாய்ப்பான, ஆய்வு செய்வதுப்பற்றி நான் தெரிந்துகொண்டேன். முதன்முறையாக, அணுமின் நிலையத்திற்கு காப்பீட்டு செய்வதற்கான ஒரு முன்மொழிவின் முன்வரைவை மொழிபெயர்க்க வேண்டியிருந்தது. அந்த பிரிவின் தலைவர் என்னை தொலைபேசியில் அழைத்து, நான் செய்த வேலையைப் பாராட்டினார். "நாங்கள் செய்யும் வேலையுடன் சிறப்பாக ஒத்துள்ளது," என்று கூறினார். எவ்வளவு பெரிய பாராட்டு! என்ன நடந்தது என்றால், வழிகாட்டலுக்காக, நான் மொழிபெயர்த்தது போன்ற ஒரு கோப்பில், ஒரு ஆவணத்தை நான் படித்துப்பார்த்தேன், எனக்கு முன் அந்த ஆவணத்தை உருவாக்கியவர், "மையக்கரு" எனபதற்கு பதிலாக "உள்ளகம்" எனக் குறிப்பிட்டு இருந்தார், அந்த கோப்பு எனக்கு பயன்படாது என நான் உணர்ந்தேன். நான் சாலைக்கு மறுபுறம் உள்ள நூலகத்திற்கு சென்று "அணுமின் நிலையங்கள்" பற்றித் தேடினேன். எனக்கு வேண்டிய துறைச்சொற்கள் அனைத்தும் எனக்கு உடனே கிடைத்தன.

நிச்சயமாக, இந்த நாட்களில் ஒரு நல்ல மொழிபெயர்ப்பாளராக இருப்பதற்கு தேவையானதைவிட அதிக முயற்சி தேவை. [...]

[...]மொழிபெயர்ப்பாளர்களுக்கு அங்கீகாரம் கிடைக்கவில்லை, அவர்கள் அதிக வருமானம் ஈட்டுவார்கள் என்று எதிர்பார்க்கவில்லை. மிகச் சிலரே உண்மையில் மொழிபெயர்ப்பாளர்களாகப் பயிற்றுவிக்கப்பட்டனர், ஆனால் பெரும்பாலானவர்கள் திடமான கல்லூரிக் கல்வி மற்றும் மொழிகள் பற்றிய உறுதியான அறிவைக் கொண்டிருந்தனர், குறைந்தபட்சம் அவர்களின் சொந்த மொழி.எனக்கு ஒரு நண்பர் இருந்தார், அவர் அந்த வகையைச் சேர்ந்தவர், மேலும் எனது நட்பு வட்டம் மற்ற மொழிபெயர்ப்பாளர்களையும் சேர்க்க விரிவடைந்தது.
மனிதர்களைப் போலவே அவர்கள் மிகவும் சுவாரஸ்யமாக இருப்பதைக் கண்டேன், மேலும் இதுபோன்ற வாழ்க்கை அனுபவங்களை நாங்கள் அடிக்கடி கொண்டிருப்பதைக் கண்டுபிடித்தேன்.நண்பர்களை உருவாக்குவதில் எனக்கு ஒருபோதும் சிரமம் இல்லை, ஆனால் நான் எப்போதும் "வித்தியாசமாக" உணர்ந்தேன், அவர்களும் அதை உணர்ந்திருப்பார்கள் என்று நான் நம்புகிறேன்.என் தோழி ஓய்வு பெற்றபோது, அவளுக்குப் பதிலாக என்னைப் பரிந்துரை செய்தாள். நான் இப்போது மறுகாப்பீட்டுத் துறையில் நுழைந்தேன், அதில் எனக்கு எதுவும் தெரியாது.
அங்கு நான் மட்டுமே மொழிபெயர்ப்பாளராக இருந்தேன், மேலும் பின்வாங்குவதற்கு அதிகம் இல்லை. இருப்பினும், அது மற்றொரு படியாக இருந்தது....

எனது புதிய வேலையில், நான் கோப்புகளைப் பார்க்க ஆரம்பித்தேன், கேள்விகளைக் கேட்க ஆரம்பித்தேன், மேலும் என்னை இன்சூரன்ஸ் படிப்புகளில் சேர்ப்பதற்கு நிறுவனத்தைப் பெற்றேன். காப்பீட்டுக் கல்லூரி தெருவுக்கு எதிரே இருந்தது, நான் அவர்களின் நூலகத்தில் தீ குறியீடுகள், காப்பீட்டுக் கொள்கைகள் மற்றும் தீயணைப்பான் பட்டியல்களை ஆலோசித்தேன். இதற்கு முன் நான் செய்யக்கூடிய ஆடம்பரத்தை நான் கற்றுக்கொண்டேன்: ஆராய்ச்சி. அணுமின் நிலையத்தின் காப்பீட்டுத் திட்டத்திற்கான முன்மொழிவை நான் முதன்முறையாக மொழிபெயர்க்க வேண்டியிருந்தபோது, அந்தத் துறையின் தலைமை அதிகாரியிடமிருந்து எனக்கு அழைப்பு வந்தது, நான் செய்த பணிக்கு என்னை வாழ்த்தினார். "நாம் பழகியவற்றுடன் சாதகமாக ஒப்பிடுகிறது," என்று அவர் கூறினார். என்ன ஒரு மேல்! என்ன நடந்தது என்றால், நான் வழிகாட்டுதலுக்காக சமாளித்துக்கொண்டிருந்த கோப்புகளைப் போன்ற ஒரு ஆவணத்தை நான் கலந்தாலோசித்தேன், ஆனால் எனது முன்னோடி "கோர்" என்பதற்குப் பதிலாக "நியூக்ளியஸ்" என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்தியதைப் பார்த்தபோது, ​​அந்த கோப்புகள் எனக்கு பயனற்றவை என்பதை உணர்ந்தேன். . நான் தெருவின் குறுக்கே நூலகத்திற்குச் சென்று "அணு ஆலைகளை" பார்த்தேன். எனக்கு தேவையான அனைத்து சொற்களையும் உடனடியாக கண்டுபிடித்தேன்.

இந்த நாட்களில் ஒரு நல்ல மொழிபெயர்ப்பாளராக இருப்பதற்கு அதைவிட அதிக அளவு தேவைப்படுகிறது. [...]