Paragraf pierwszy, ustęp pierwszy, alternatywa pierwsza.

Jestem w 100% pewien - z wykładów. To już jest super dokładne określenie przepisu, praktycznie niestosowane w Polsce. Robi się tak, jak w przepisie jest "oder".

--------------------------------------------------
Note added at 7 mins (2005-11-18 12:12:21 GMT)
--------------------------------------------------

zaznaczam ***praktycznie*** pamiętam, że jak rozbieraliśmy przepisy na drobne to też to stosowaliśmy. Natomiast w piśmiennictwie już raczej się nie pojawia.

Czasami może być jeszcze warunek 1.

--------------------------------------------------
Note added at 1 hr 49 mins (2005-11-18 13:54:03 GMT)
--------------------------------------------------

No z tym to będzie ciężko. Bo to nie są wyrażenia stricte prawnicze tylko logiczne. Po to na pierwszym roku nas czołgali na logice, żeby znać takie pojęcia ;)

Tak jak pisałem, w piśmiennictwie polskim się to raczej nie pojawia - zwykle autorzy ograniczają się do podania artykułu i paragrafu (inna sprawa że w Polsce przepisy są o wiele krótsze niż w Niemczech, więc i potrzeby specjalnie nie ma). Czasami, jak ktoś chce łaciną rzucić to dodaje zwroty typu "a contrario" (przeciwnie do tego co w przepisie) albo "in fine" - w końcowej części przepisu.

--------------------------------------------------
Note added at 1 hr 53 mins (2005-11-18 13:58:34 GMT)
--------------------------------------------------

Jeszcze luźny komentarz: W Polsce inaczej się uczymy prawa niż w Niemczech. Niemcy mają hopla na punkcie dokładnego położenia przepisu w kodeksie. Profesorowie są zachwyceni, jeśli ktoś im rzuca czymś w rodzaju: par. ust. alt. i jeszcze może być "możliwość" (w obrębie tej alternatywy). U nas raczej to nie jest istotne. Profesorowie powtarzają, że każdy prawnik kodeks ma i posługiwać się nim potrafi. Ważne żeby wiedzieć gdzie "mniej więcej" jest jakiś przepis. Dlatego my się ograniczamy do Art. i ew. par. (jak ktoś chce być bardzo dokładny). No ale gdyby nie to, że Niemcy tak uwielbiają dzielić włos na czworo, w życiu nie doszlibyśmy do takiego poziomu kodyfikacji :)